O swoich nowych doświadczeniach z realizacji projektu w Indiach opowiada Eliza Taworska Wiceprezes Zarządu Grupa PK 2 sp. z o.o.
Indie są jednym z najszybciej rozwijających się krajów świata, stanowią dziś wielką potęgę gospodarczą.
Ale charakteryzują się także wysokim wskaźnikiem rozwarstwienia społecznego – świat niewyobrażalnego bogactwa wielkich aglomeracji Mumbai, Bangalore, Dehli oraz świat slumsów i skrajnej biedy, głównie na obszarach wiejskich, gdzie zamieszkuje większość społeczeństwa. Właśnie obszary wiejskie wymagają szczególnej uwagi w zakresie rozwiązywania problemów biedy, niedożywienia i analfabetyzmu a także braku dostępu do opieki medycznej i problemu wysokiej śmiertelności.
Zmniejszanie kontrastów i wyrównywanie szans w społeczeństwie to główne wyzwania rządu indyjskiego. Aktualnie rozwiązywanie tych problemów leży głównie po stronie organizacji pozarządowych, które z uwagi na brak dostępu do środków publicznych często są nieudolne. Mimo, iż formalnie zadania te należą do Ministerstwa ds. Równości Społecznej i Równouprawnienia, w praktyce regulacje prawne pozostają martwe.
Misją Fundacji Lovedale, z którą mam przyjemność współpracować jest ochrona dzieci i osób szczególnej troski. W państwie, w którym analfabetyzm wynosi ponad 65%, Lovedale stara się umożliwić dzieciom nie tylko dostęp do edukacji, ale także zapewnić podstawowe żywienie i opiekę medyczną, tworzyć zaplecze do prawidłowego rozwoju.
W okolicach Bangalore, gdzie mieści się siedziba Fundacji ponad 3 miliony dzieci żyje w slumsach, pozbawione dostępu do wody pitnej, żywności i podstawowej edukacji. W całych Indiach 8 milionów dzieci nie chodzi do szkoły, a łamanie praw ochrony dzieci to zjawiska występujące masowo. Począwszy od pracy dzieci i handel dziećmi do komercyjnego wykorzystywania seksualnego oraz wielu innych negatywnych zjawisk.
Około 12,6 mln dzieci zaangażowanych jest w pracę w niebezpiecznych zawodach. Notuje się tam największą na świecie liczbę pracujących dzieci w wieku do 14 lat. Mimo, że ubóstwo jest często wymieniane jako główna przyczyna podejmowania pracy przez dzieci, to decydują także o tym inne czynniki, takie jak dyskryminacja, wykluczenie społeczne, brak dostępu do edukacji oraz negatywne postawy rodziców, w tym niska wartości edukacji. Najczęściej to rodzice decydują o tym, aby dzieci podjęły zatrudnienie dając rodzinie dodatkowe źródło utrzymania.
W stanach takich jak Bihar, Mizoram, Radżasthan i Uttar Pradesh ponad 60 procent dziewcząt nie kontynuuje nauki po 5 latach kształcenia podstawowego. Także handel dziećmi jest nadal poważnym problemem w Indiach. Badania wskazują, że ponad 40 procent kobiet świadczących usługi seksualne wkracza w świat prostytucji przed ukończeniem 18 lat. Poważną przyczynę niepokoju stanowią zaniedbania rządu i luki w przepisach ochrony praw człowieka. Problemy tego kraju są przedmiotem zainteresowania wielu organizacji z całego świata, wolontariuszy, dziennikarzy. Szczególne wsparcie ukierunkowane jest na obszary dotyczące edukacji i przyszłości dzieci. Każdego dnia spotykam w Bangalore wolontariuszy z całego świata.
Głównym celem naszych wspólnych działań jest stworzenie sieci współpracy międzysektorowej i zaangażowanie przedsiębiorców polskich i indyjskich do współpracy z Fundacją. W ostatnich tygodniach dołączyły do nas kolejne fundacje lokalne, z którymi prowadzimy rozmowy na temat możliwości wdrożenia podobnych rozwiązań. To, co najbardziej inspiruje mnie do działania to hinduska otwartość i wewnętrzna potrzeba reagowania na problemy społeczne. Uwarunkowania kulturowe mają bezpośredni wpływ na procesy nawiązywania partnerstw, zarówno z dużymi międzynarodowymi korporacjami, jak i małymi firmami. Zaproszenie do współpracy długoterminowej z Lovedale przyjęły między innymi firmy Hewlett – Packard i MVware. Ale szczególne znaczenie ma dla mnie zintensyfikowanie działań w zakresie partnerstw z małymi i średnimi przedsiębiorstwami.
Małe i średnie firmy ( SME) mają ogromne znaczenie dla indyjskiej gospodarki. SME w Indiach przyczyniają się do wzrostu PKB na poziomie 8 % rocznie. Większość dobrych praktyk, jakie realizują, znajduje bezpośrednie podłoże w kulturze i religii. Według opinii menadżerów małych i średnich przedsiębiorstw dobre praktyki w biznesie to wyłącznie wynik postawy i orientacji etycznej właścicieli firm. Większość z nich nie widzi żadnych korzyści dla swojego przedsiębiorstwa poza zaspokojeniem własnych potrzeb. Od wielu lat właścicieli firm i zarządy angażują się w pomoc lokalnym społecznościom i współpracują z organizacjami pozarządowymi, dzięki czemu mają bezpośredni wpływ na rozwiązywanie problemów lokalnych.
W Indiach szeroko rozpowszechniony jest mecenat, który ma znaczący wkład głównie w sektorze zdrowia i edukacji. Dobre praktyki w małym i średnim biznesie są często spotykane, jednak jako działania doraźne , niespójne i nie stanowiące elementu strategii długoterminowej.
Niemniej jednak mnogość dobrych praktyk niesie dużą nadzieję do rozwoju świadomości CSR w SME, a co za tym idzie wzrost liczby przedsiębiorstw realizujących społecznie odpowiedzialny biznes w sposób uporządkowany i zgodny z obowiązującymi normami CSR.
W ostatnich latach w Indiach CSR poświęca się dużo uwagi, choć jeszcze na poziomie popularyzacji i wzrostu świadomości, także dzięki środowiskom naukowym, a rynek usług specjalistycznych jest wyraźnie niedojrzały. Mając jednak na uwadze uwarunkowania kulturowe i religijne oraz mnogość stosowanych praktyk, przyszłość CSR wydaje się być wysoce optymistyczna.
Wszystkie polskie firmy i osoby indywidualne zainteresowane włączeniem się w nasze działania i udziałem w Programie Adopcja na Odległość zapraszam do kontaktu. Miesięczny koszt utrzymania jednego dziecka wynosi jedynie 20 Euro.
Eliza Taworska
Wiceprezes Zarządu Grupa PK 2 sp. z o.o
