Nieśmiałość uważana jest za cechę, która może utrudniać życie. Takie dzieci często są mniej aktywne w szkole i słabiej radzą sobie w kontaktach społecznych. Ten typ osobowości może mieć negatywny wpływ na wiele aspektów dorosłego życia. Zobacz, czy można się pozbyć nieśmiałości?
Stres związany z różnymi sytuacjami społecznymi jest zjawiskiem w pełni normalnym i dotyka niemal każdego. Jednak niektórzy są bardziej podatni na takie negatywne emocje niż inni. Niepewność i wycofanie może mieć różne przyczyny. Osoba nieśmiała często określana jest również jako introwertyk – choć te terminy nie są tożsame. Jakie są przyczyny nieśmiałości i czy warto z nią walczyć?
Czy nieśmiałość jest zaburzeniem?
Zwykle nieśmiałość uznaje się za cechę charakteru i nie postrzega się jej jako zaburzenia. Niektóre osoby czerpią przyjemność z intensywnych kontaktów społecznych, inni wolą mniejsze, sprawdzone grono przyjaciół. Osoby nieśmiałe postrzega się także jako marzycieli, którzy często przejawiają zdolności artystyczne i cechują się dużą kreatywnością.
Kiedy nieśmiałość może być problemem?
Nie da się jednak nie zauważyć, że nieśmiałość jest postrzegana raczej jako cecha, która ma negatywny wpływ na funkcjonowanie w dorosłym życiu. Osoby, które nie potrafią walczyć o siebie, słabiej radzą sobie na rynku pracy. Nieśmiałość i brak wiary we własne możliwości może hamować rozwój zawodowy. Tacy pracownicy mogą być gorzej traktowani i pomijani podczas przyznawania podwyżek lub premii.
Osoby nieśmiałe mogą również doświadczać problemów w kontaktach społecznych. Brak pewności siebie jest czynnikiem, który utrudnia stworzenie zdrowego związku. W dorosłym życiu znalezienie prawdziwych przyjaciół jest trudniejsze niż w dzieciństwie, dlatego osoby nieśmiałe są bardziej zagrożone samotnością.
Czy da się wyjść z nieśmiałości?
Wiele osób, które w dorosłym życiu uchodzi za pewne siebie i towarzyskie, było nieśmiałymi, introwertycznymi dziećmi i nastolatkami. Charakter człowieka może zmieniać się na skutek różnych doświadczeń i pracy nad sobą. Pozbycie się nieśmiałości, przynajmniej w pewnym stopniu, jest więc możliwe również w dorosłym życiu.
Nie istnieje jeden, uniwersalny sposób, który pozwala nabrać pewności siebie, jednak z pewnością pomocna może być praktyka. Inicjowanie i podtrzymywanie relacji międzyludzkich sprzyja budowaniu umiejętności społecznych. Warto jednak odpowiednio stawiać sobie cele i postępować metodą małych kroków, zamiast rzucać się od razu na głęboką wodę.
Kiedy nieśmiałość wymaga leczenia?
Zdarza się również, że brak pewności siebie i niezręczność w kontaktach międzyludzkich są objawem poważniejszych problemów. Nieśmiałość może mieć swoje źródło w zaburzeniach lękowych. Wówczas warto skonsultować się z psychologiem – takie problemy nie mijają same, a wręcz mogą narastać.
Za nieśmiałe i wycofane uważane są także osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Mogą one mieć problemy z nawiązywaniem relacji z innymi ludźmi i funkcjonowaniem w społeczności. Takie zaburzenia są diagnozowane zarówno u dzieci, jak i u dorosłych.
Przyczyną wycofania się z relacji społecznych i obniżenia poczucia własnej wartości mogą być również zaburzenia depresyjne. W takim przypadku również należy skonsultować się ze specjalistą. Depresję można skutecznie leczyć.
