Joseph Campbell zajmował się mitologią w swoich wywodach filozoficznych. Od lat fascynowałam się mitologią, jako dziecko kochałam czytać „Mitologię” Parandowskiego, ale już będąc dorosłą kobietą zachwyciłam się interpretacją archetypów Campbell’a obecnych w mitologiach z różnych części świata. Zrozumiałam, iż pewne archetypy pojawiają się we wszystkich kulturach i dzięki temu mam wrażenie, iż jestem w stanie lepiej zrozumieć ludzi, których poznaję podczas podróży. Postanowiłam się skupić w swojej twórczości, a zwłaszcza grafikach, na mitologii słowiańskiej oraz na bestiariuszu średniowiecznym. Skąd wybór mitologii słowiańskiej? Urodziłam się w Australii, ale wiele lat spędziłam w Polsce i chciałam wykonać serię prac, która by nawiązywała do mitologii słowiańskiej, piękna polskiej przyrody oraz elementów polskiego folkloru.

W wieku 16 lat byłam pewna tego, że zostanę ilustratorką książek. Już w wieku 19 lat zilustrowałam pierwszą książkę, „Przypadki Anatola F.” W przyszłym roku z kolei zostanie wydana książka „O czym szumią wierzby” w Chinach, po angielsku oraz mandaryńsku. To nie zmienia faktu, że staram się cały czas rozwijać jako artystka, dlatego oprócz ilustracji, zaczęłam malować obrazy abstrakcyjne, murale, a od 2020 roku maluję manekiny, które stały się bardzo popularne. Od zeszłego roku miałam wiele zleceń na manekiny, pokazywałam je w różnych galeriach między innymi w Galerii Art, Galerii Art of Poland, a w tym miesiącu udało się sprzedać cztery manekiny. Chciałabym za jakiś czas wykonać wystawę na 20 manekinów, marzy mi się Orońsk…

BWL: Pani prace stanowią piękną mieszankę stylów, technik, kolorów (kolaż, kolorowe tusze, bibuła). Skąd pomysł na pójście taką drogą?

Uwielbiam eksperymentować różnymi technikami, wychodzę z założenia, że prawdziwi artyści będą w stanie wyrazić się na wiele sposób, dlatego najbardziej cenię sobie artystów multidyscyplinarnych, takich jak Magdalena Moskwa, laureatka nagrody Cybisa. Byłam ostatnio na wernisażu jej wystawy oraz wręczeniu nagrody w Domu Artysty Plastyka na ulicy Mazowieckiej oczarowały mnie jej rzeźby, malarstwo oraz perfumy i własnoręcznie wykonany strój.

BWL: Otrzymała Pani wiele nagród. Pani prace wystawiane były zarówno w Polsce, jak i za granicą np. w Londynie. Aż kusi, żeby zapytać – czy jest jeszcze miejsce, w którym chciałaby Pani, aby zaprezentowano Jej prace?

Bardzo chciałabym się wystawić w Bazylei podczas ArtBasil, marzy mi się również wystawa w Tokio, Sydney, Los Angeles oraz Miami.

Sztuka jest bardzo ważna, choć wiele osób o tym zapomina. Jest istotą naszego człowieczeństwa, naszej cywilizacji. Zanim wymyślono pismo, już istniała sztuka w formie malowideł naskalnych. Sztuka jest czymś w rodzaju lustra do przejrzenia się, pozwala na chwilę kontemplacji. Żyjemy w ciągłym biegu, sztuka zmusza nas do zatrzymania się. Potrafi też stać się narzędziem do walki z opresyjnym państwem, może zmobilizować ludzi, przynieść nadzieję. Sztuka jest wszystkim i niczym.

Do końca października zapraszam na wystawę grupową „Malarstwo 2020/2021” w Okręgu Warszawskim ZPAP oraz wystawę w Galerii Bluszcz w Podkowie Leśnej. Od 24-27 listopada będę wystawiała swoje obrazy na expo artystycznym #NOFILTERDXB w Dubaju. Pierwszy raz będę wystawiać się w Emiratach, bardzo cieszy mnie okazja poznania nowych osób oraz dzielenia się swoją sztuką. Oprócz tego w listopadzie zapraszam na Grafitekę, oraz w grudniu Positive Art w OW ZPAP, w których też będę brać udział.